delirmek bir ödüldür

eğer ki; akraba ilişkilerinden doğan çocuklar sakat bir zihin ve bedenle doğuyorlarsa, ve bazen istisnalar olabiliyorsa, ilk insanların mecburen kan bağı olan insanlarla birlikte olmalarından yola çıkarak, bütün bir neslin sakat ve anormal olması ve aslında belki de anormal gözüken ve belki de birer istisna olan delilerin normal olabileceği önermesinin yol açabileceği bir fikirdir. (bkz: etrafta tebessüm ederek dolaşan deliler)

katılmadığım önerme. delirmek bir itiraftır. şu an üzerinde yaşadığımız dünyayı bu kadar iğrenç hale getiren yine biziz. her gün yeni bir şey olur umudu ile uyananlar var, dünden daha kötüsünü bekleyerek uyananlar var, bir şekilde hayata tutunabileceğini düşünenler var. hatta ve hatta, insanlara güvenilebileceğini düşünen çılgınlar var. bu kadar asılsız temelsiz hayaller ile kendimizi kandırıp, yine yeni bir güne uyanmaya çalışıyoruz. deliyiz çünkü, başka açıklaması yok. hepimiz deliyiz, yeterli akli sorumluluk hiç birimizde yok. sadece bunu itiraf edebilenler ve edemeyenler olarak ikiye ayrılıyoruz işte. 1.yok canım ne delisi.. 2.yaşasın delilik!

herkes çıldırırsa ben normal olabilirim bence